... Yine noktalarla baslamak istedim, noktalar cok daha iyi ifade ediyor ... herseyi...
Sevgili dostum ben senin gozyaslarina kiyamam, nasil birseysin sen oyle, nasil incitmisler seni, icine islemis hersey, birer birer dokunuyor hepsi... Acini hissettim yuregimde, hic bisey yabanci gelmedi bana, ben sen, sen ben oldum... Degisen tek sey zaman... O gozyaslar hep akicak biliyormusun degil mi ? Akmak zorunda, bizim dogamizda bu... Bizim yasamimiz, bizim hayatimiz, bizim herseyimiz... O damlalar bize hayat veriyor, o damlalar bize ders veriyor...
Sevgiyle...
18 Ocak 2009 Pazar
5 Ocak 2009 Pazartesi
31 Aralık 2008 Çarşamba
22 Aralık 2008 Pazartesi
Akıyor akıyor zaman akıyor.. Yetişemiyorum bir şeylere, o birşeyleri düşündükçe canım acıyor, düşüne düşüne yine zaman geçiyor, hep geçiyor. Zamandanda geçtim hayat geçiyor, hayattanda geçtim varolma anlayışımı sorguluyorum :) :)
Geçelim bunlarıda... Haftaya nasıl başladım bende bilmiyorum, hüzün havası var dışarıda, sabah zor uyandım, uykuya hasret pazartesi sabahları... Hafta sonu bir dostumla dertleştik, sosyal devlet ilkesini yitiren acımasız hırs düşkünü yöneticilerden bahsettik... Hırs gerçekten kötü, insanı bencilleştiriyor.. Bir altındakinin yada bir yanındakinin üstüne basa basa nereye gidiyorsunuz? Gittiğiniz yerde ne var ki? Şef olmuş, yetkili olmuş, müdür olmuş... Sadece standartları değişiyor insanın, ve özü... Gözleri hırs bürümüş insan öyle çok ki, onlarla gözgöze geldikçe bir tuhaf oluyorum.
Derken; arkadaşım eski sevgilisiyle karşılaştı ve muhabbetimizin güzelce bir yerini aşk böldü... Aşk değil aslında, içini kıpırdatan bir heyecandı.. Yine de karşılaşmasını normal karşılayamazdık, insanın ister istemez sinirleri bozuluyor :) dimi dostum? :)
Neyse geçelim, turuncu aşkıma gelelim... Pazar günü içimde bir umutla gittim stada, ve galibiyet... "hep böyle oynayın" :)
Geçelim bunlarıda... Haftaya nasıl başladım bende bilmiyorum, hüzün havası var dışarıda, sabah zor uyandım, uykuya hasret pazartesi sabahları... Hafta sonu bir dostumla dertleştik, sosyal devlet ilkesini yitiren acımasız hırs düşkünü yöneticilerden bahsettik... Hırs gerçekten kötü, insanı bencilleştiriyor.. Bir altındakinin yada bir yanındakinin üstüne basa basa nereye gidiyorsunuz? Gittiğiniz yerde ne var ki? Şef olmuş, yetkili olmuş, müdür olmuş... Sadece standartları değişiyor insanın, ve özü... Gözleri hırs bürümüş insan öyle çok ki, onlarla gözgöze geldikçe bir tuhaf oluyorum.
Derken; arkadaşım eski sevgilisiyle karşılaştı ve muhabbetimizin güzelce bir yerini aşk böldü... Aşk değil aslında, içini kıpırdatan bir heyecandı.. Yine de karşılaşmasını normal karşılayamazdık, insanın ister istemez sinirleri bozuluyor :) dimi dostum? :)
Neyse geçelim, turuncu aşkıma gelelim... Pazar günü içimde bir umutla gittim stada, ve galibiyet... "hep böyle oynayın" :)
17 Aralık 2008 Çarşamba
Biriktirdiklerim...
Hep bir yerlere yazardım, saklayamaz önemsemezdim cümlelerimi... Anlık değerleri vardı belki de ... Çok şey var içimde biriktirdiğim. Artık bu blogtayım, paylaşmak isteyene...
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
